Familia saindua

Lehen irakurgaia

( Jaunari emana zaion haurra )

Zamuelen lehen liburutik 1, 20-22. 24-28
20 Egun heietan, haurdun gelditu zen Ana, eta seme bat izan zuen. Zamuel eman zion izena, erranez :“ Jaunari eskatua diot.”
21 Elkana, haren senarra, bere etxeko guziekin igan zen tenplurat,  Jaunari urteko oparia egitera, eta bere botua betetzera.
22 Ana, aldiz, ez zen igan. Bere senarrari erran zion :
“ Haurrari bularra kenduko diotanean, eremanen dut.
Jaunari eskainiko zaio, eta han egonen da betiko.”
24 Bularra kendu zionean Zamueli, Anak Zilon den Jaunaren etxerat ereman zuen. Ereman zituen ere hiru urteko zezen bat,
zaku bat irin eta zahagi bat arno.
25 Zezena oparitako hil zuten, eta haurra Eli apezari ereman.
26 Eta Anak erran zion : “ Otoi, entzun ene jauna ! Bai, jauna, ni naiz hemen zure ondoan  Jaunari otoizka egon nintzen emaztea.
27 Haur hau eskatzen nion, eta Jaunak eman daut eskatzen niona.
28 Horrengatik Jaunari emaiten diot : Bere biziko egun guzietan Jaunari emana dago.” Eta han Jauna adoratu zuten.

Zamuel ez da gerlari bat, eta bere botere politikoa Jainkoaren izenean du baliatzen. Harek du Saul kontsekratuko Izraelgo lehen errege Kristo aitzineko 1030 urte inguruan.
Testu hau lehen erregea baino lehenagokoa da. Jerusalemerik ez tenplorik ez da oraino. Elkargo kutxa, desertuan populuaren erdian egon dena, orai Silo herrian ezarria dute. Silo hortarat jendea beilaz joaiten da. Elkana izeneko gizon bat ere, urte guziez joaiten zen bere bi emazteekin. Hor da handitu Samuel eta Jainkoaren deia hor du entzun.
Ana, Samuelen ama haurdun bilakatu zen Jainkoa ainitz otoiztu ondoan. Nahiz bere senarraren emazte maiteena izan, Ana agorra zen. Peninna Elkanaren bertze emaztea hartaz trufatzen zen erranez, haurrik ez bazuen, Jainkoak zuela horrela madarikatzen.
„Samuel“ izenak erran-nahi hau ukan dezake :“ Jainkoak entzuten du“. Anak, bere otoitzean, Jainkoari hitzemana zion seme baten ama bilakatzen bazen, seme hura emanen ziola. Ondorioz, Eli apezari ereman zion zioela :“Bai, jauna, ni naiz hemen zure ondoan Jaunari otoizka egon nintzen emaztea…“
Hiru oharpen egin ditaizke hemen:
Lehena Jainkoak entzuten duela. Izraelen bizi esperientzia guziak hori probatzen du. Pobreek beren lekua badute Jainkoaren aitzinean, Anak bere agortasunaren gatik hoinbertze sofritu zuenak bezala.
Bigarrenik, Jainkoak bere xedea gizonen istorian kokatzen du. Inkarnazioaren misterioa horraraino doa.
Hirugarrenik mirakuluzko bi sortzeren aitzinean gira hemen: Samuelena eta Jesusena. Eta Biblian bada bertze mirakuluzko sortzerik ere : Isaak, Samson, Joanes Batista…Sortze horiek guziek oroitarazten daukute edozein haur mirakulu bat dela, Jainkoaren opari bat.

 

Salmoa 83

Leloa :
Zauden egoitza, zoin gozoa, zeruetako Jaungoikoa !


Noiz hura ikus, hura goza .
Egarriz eta minez noa.
Bihotz, gorputzek, ai zer boza!.
Bizi baitzaitut, han, Jainkoa!

Xoriak badu gau-egoitza, .
Ainarak umen ohanzñoa.
Nik aldaretan dut gozoa,
Zauden etxean, Jaungoikoa.

Dohatsu zure etxekoak:
Badaude beti zuri kantuz.
Dohatsu zuhauk lagunduak:
Bozik dabiltza zuri buruz.

Ukurtuz adi, Jaungoikoa,
Nere otoitzen dei beroa
Behazu, Jauna, deika dago
Zure Kristoren behakoa.

Bere akiduraren petik, Jerusalemerat doala, beilariak egiaz erran dezake: “ Noiz hura ikus, hura goza, egarriz eta minez noa…“ Jainkoari buruz doan populuarentzat beilaren esperientzia hori baitezpadakoa ditaike. Eta hori sobera ahanzten dugu. Bidean aurkitu nekeek gorputzaren akidura eta gure ttipitasuna sendiarazten dauzkute. Orduan dugu onartzen bertze baten laguntzaren beharretan garela.
Beilariak nahi luke Jerusalemen gelditu, xoriek bezala hor egin bere egoitza, egun guzietako griña eta nekeetarik urrun.“Dohatsu zure etxekoak…Nik aldaretan dut gozoa, zauden etxean, Jaungoikoa.“
„Dohatsu zure etxekoak.“ Etxeko horiek izraeldarrak dira. Beilariak bihotza esker onez beterik dauka Jainkoak hautatu populukoa delakotz. Bainan badakigu ere gizon guziak direla deituak Jainkoaren“ etxeko“ bilakatzerat.


Bigarren irakurgaia

( Jainkoak bere seme-alaba egin gaitu)

Jondoni Joaniren lehen epixtolatik 3, 1-2. 21-24

Maite maiteak,
1 ikusazue zenbaterainoko maitasuna agertu daukun Aitak,
Jainkoaren haur izena eman baitauku, eta hala gira.
Huna zergatik munduak ez gaituen ezagutzen : Jainkoa ere ez baitu ezagutu.
2 Maite maiteak, orai Jainkoaren haurrak gira, bainan zer izanen giren, ez da oraino agertua. Badakigu : Jainkoaren Semea agertuko denean, haren iduriko izanen gira, den bezala ikusiko baitugu.
21 Nere maiteak, gure bihotzak kondenatzen ez bagaitu,
fidantzia osoan jo dezakegu Jainkoarenganat.
22 Eta eskatu guzia ardiesten dugu harenganik, haren manamenduak begiratzen baititugu, eta atsegin zaiona egiten.
23 Eta huna Jainkoaren manamendua : sinets dezagun haren Seme Jesu Kristo baitan, eta elkar maita, manatu daukun bezala.
24 Haren manamenduak begiratzen dituena Jainkoa baitan dago, eta Jainkoa haren baitan. Eta gure baitan dagolako seinalea hau da : Berak eman daukun Izpiritua.

Joani apostolua „ Jesusek maite“ zuen apostolua. Jesusi arras hurbil izanez, hunek dituzke Jesusen sendimenduak hobekienik konprenitu. Jainkoak guretzat duen amodioaren adiezgarriena hau da Joaniren arabera : Jainkoak bere haur egin gaituela.
« Huna zergatik munduak ez gaituen ezagutzen : Jainkoa ere ez baitu ezagutu. » Eta nola ezagut Jainkoa, « zinez Jainko gordea den » Jainko hori ? Haren manamenduak betez, eta oroz gainetik berak igorri argiari esker, haren graziak dauku Jainkoa ezagutaraziko. « Nehor ez da nereganat jinen Aitak ez badu ekartzen. »
Jainkoaren manamenduak zer dio ? «Sinets dezagun haren seme Jesu Kristo baitan, eta elkar maita, manatu daukun bezala. » Eta hura gure baitan dagolako seinalea « Berak eman daukun Izpiritua. »

Ebanjelioa

Jesu Kristoren Ebanjelioa
san Luken liburutik 2, 41-52

41 Jesusen burasoak Jerusalemerat joaiten ziren urte guziz
Bazko-bestakari.
42 Jesusek hamabi urte bete zituenean, harat igan ziren, besta hortan ohi den bezala.
43 Besta egunak bururaturik, etxera abiatu zirenean,
Jesus haurra Jerusalemen gelditu zen, burasoek jakin gabe.
44 Ustez eta bideko lagunen artean zen,  egun baten bidea egin ondoan, haren bila hasi ziren ahaide eta ezagunen artean.
45 Ez baitzuten aurkitu, Jerusalemerat itzuli ziren, hura bilatuz.
46 Hiru egunen buruan, Tenpluan aurkitu zuten,
irakasleen erdian jarria, heieri beha eta galdeka.
47 Entzule guziak miretsirik zauden, 
haren adimendu eta ihardespenengatik.
48 Ikusi zutenean, harriturik gelditu ziren, eta amak erran zion :
“ Haurra, zergatik egin daukuzu holakorik ? Horra nolako atsegabetan ibili giren aita eta biak zure bila !”
49 Harek erran zioten :
“ Zergatik zinabiltzaten nere bila ? Ez ote zinakiten nere Aitaren etxean egon behar dutala ?”
50 Bainan heiek ez zuten konprenitu zer erran nahi zioten.
51 Jesus heiekin Nazareterat jautsi zen, eta heien menpeko zagon. Haren amak gertakari horiek guziak bihotzean begiratzen zituen.
52 Jesus goiti ari zen, bai zuhurtziaz, bai gorputzez,
Jainkoaren eta gizakien begietan.

« Bereetarat etorri da, bainan bereek ez diote ongi etorri egin. » Joaniren Ebanjelioaren sar- hitzean kausitzen da erranaldi hori. Egun irakurtzen dugunak ere agerian emaiten du Jesusen misterioa bainan ere bere ingurukoen egoera: ez dute konprenitzen!
Jesusen misterioa hemen agertzen da :“Entzule guziak miretsirik zauden haren adimendu eta ihardespenengatik.“ Bai eta ere bere aitameri emaiten dioten erantzunean :“ Ez ote zinakiten nere Aitaren etxean egon behar dutala ?“ Hor Jainkoaren Seme bezala garbiki agertzen da.“ Ez da mirakulu ez bada ere konprenitua. Geroago erranen ere du :“ Ni ikusten nauenak Aita ikusten du!“
„ Ez ote zinakiten ?...“ Maria eta Josep bezalako fededunek ez balin bazakiten, ez da guretzat etsitzekorik. Gogoan atxikitzekoa da Izai baitan irakurtzen duguna :“Hau dio Jaunak: Nere gogoetak ez dira zuenak bezalakoak, ez eta nere joka-moldea zuena bezalakoa. Nere joka-moldeetarik zuenetarat eta nere gogoetetarik zuenetarat bada zerutik lurrerat bezeinbat bide…“ (Is 55,8-9)
„Haren amak gertakari horiek guziak bihotzean begiratzen zituen.” Artzainen bisitaren ondotik berdin, Luk Ebanjelistak idazten du :”Mariak berriz, gertakari horiek oro gogoan atxikitzen zituen eta bere bihotzean ausnartzen.” (Lk 2,19) Guk bezala, Mariak ere onartu du mementoan ez konprenitzea. Gainera Jesusek berak denboraren esperientzia hori egin du, denboran da handitu, gizabeterat heldu : “ Jesus goiti ari zen, bai zuhurtziaz, bai gorputzez, jainkoaren eta gizakien begietan!”
Horrek erran nahi du, batetik Jesus osoki gizon zela, eta bertzetik, Jainkoak denboran eman gaituela eta pazientzia hartzen duela gizonarekin, handitzeko eta ontzeko zoria emanez.
“ Nere Aitaren etxean egon behar dut…” Eta bizkitartean :” heiekin Nazareterat jautsi zen.” Tenploa utzirik beraz. Samuel ere, bere bizi guzian tenploan egon beharra zena, tenplotik kanpo egin zuen azkenean bere biziko parte bat bederen, bere populuaren buru jarri-eta. Horrek erran nahi du Aitaren etxean egoiteak : hunen haurren zerbitzuko izaitea.