Garizumako bosgarren igandea
Lehen irakurgaia
( Jalgitza berri baten agintza )
Izai profetaren liburutik 43 , 16-21
16 Hunela mintzo da Jauna,
itsasoan bide bat egin zuena, eta bidexka bat ur oldartsuetan ;
17 karro eta zaldi, soldadu eta gudari ahaltsuak gudurat ereman zituen ; hara, erori dira , berriz ez jeikitzeko ,
itzali dira, erre, kandela-mitxa bezala. Hunela mintzo da Jauna :
18 “ Ez oroit iraganean gertatuez, ez gogoan izan lehengoak.
19 Beha : dena berri egitera noa : hasia da sortzen, ez ote duzue ikusten ? Bidea idekiko dut basamortuan, ibaiak leku idorrean.
20 Basa ihiziek, otsoek eta ostrukek goretsiko naute,
ura emanen baitut basamortuan, ibaiak sortaraziko leku idorrean, herriari, nere hautetsiari edatera emaiteko.
21 Neretzat moldatu dutan herri horrek
nere goresmenak erranen ditu.
Igande huntako irakurgai guziek mezu bera dute : pasatuak pasatu. Utz gibelean iragana. Jo aintzina!
Lehen irakurgai huntan Izai atzerriratua den populuari mintzo da. Izai deitzen den hau, bigarren Izai, Jesu Kristo aintzineko seigarren mendean bizi zen. Denbora heietan, Izraeldarrak Babilonian bizi ziren, Nabukodonosor erregeak preso eremanik, Jerusalemeko hiria lehertuz geroztik. Errege hori indarrean da, eta ez da batere seinalerik Izrael bere eremuetara berritz sartuko dela. Gainerat, Ziriako basamortua behar luke iragan, eta basamortu hori biziki zabala da; iheska joan behar liteke...
Izai profetak badu lan bere lagunen bihotzen pizten. Haren liburua deitzen da „Izraelgo kontsolamenduaren liburua“. Berrogoigarren kapitulua hitz hauekin hasten da: „Kontsola, kontsola zazu nere populua, dio zuen Jainkoak“. Hitz hauek elkargoa ez dela hautsia erakusten dute eta bere populua ez duela baztertu. „Zure“ hitzak erakusterat emaiten du Jainkoa eta populuaren artean lotura badela eta lotura hori fedezko lotura dela .
Beraz, Izaik, bere indar guziaz, desterratuak diren jenden artean itxaropena biziaraziko du. Haren mezua, errepikatzen duena, hau da: Jainkaoak ez ditu abandonatu; Jainkoak etxerat itzultzea antolatzen du; ez da oraino ikusten ahal, bainan segur da, zeren Jainkoa hitzekoa baita, erranak egiten ditu, populu hautatua beti lagundu du, askatu, sustengatu nahi gabe guzietan. Profetak erraiten diote : „ Nabukodonozor erregeak beldurra emaiten du ? Orroit zaitezte, Jainkoak haundiagoa egin du : Faraonen aztaparretik libratu zaituzte. Basamortuak beldurra emaiten dauzue ? Zinaiko desertua izigarria zen, eta Jainkoak bere populua lagundu du, gerizatu, ateratu.“
Eta Izai profetak alde batetik erraiten du :“Ez orroit iraganak , ez gogoan atxik lehengoak“ eta bertze aldetik: „Jainkoa.... itsasoan bide bat egin zuena, eta bidexka bat ur oldartsuetan; karro eta zaldi, soldadu eta gudari ahaltsuak gudurat ereman zituen; hara, erori dira, berriz ez jeikitzeko, itzali dira, erre, kandela-mitxa bezala.“ Jalgitzako orroitzapen hunek hau du bere helburua: geroari buruz, atxik konfiantxa. Jainkoak egin duena, berritz eginen du. „Bidea idekiko dut basamortuan, ibaiak leku idorrean.“ Egiptotik ateratzeko, itsasoa iragan zuten bide idorrez; atxik konfiantxa, orai ere Jainkoak bere populua eremanen du bide onetik .
Izraelen fedea lehengo gertakarietan finkatzen da, bere indarra hartuz iragan diren egintzetan, horiek erakusten baitute orai ere Jainkoa berdin dela. Lehengo, oraiko, geroko, Jainkoa betikoa da eta betikotz da ; Harentzat beti oraia da eta beti prest da bere laguntza emaiteko, nahi badugu.