Mendekoste eguna
Matiuk eta Lukek ez bezala, Joaniren ebanjelioa “Gure Aita”-rik gabea da, bainan hemen irakurtzen duguna giro berekoa da : “Aita guziz saindua, begira nere dizipuluak eman dautazun zure izenari leial” eta “Gure Aita zeruetan zirena, saindu izan bedi zure izena” elgarren kide dira. Halaber “ez dautzut eskatzen mundutik atera ditzazun, bainan gaixtoarenganik begira” eta “ez gaitzazula tentaldirat ereman” erranaldiek gauza bera diote. Ez dugu hemen “egin bedi zure nahia”-rik, bainan Jesusek ez du besterik gogoan, Jainkoaren asmoa bete dadin baizik.
Jainkoaren asmoa da mundu guzia amodioaren eta egiaren toki bilaka dadin. Fededun guziak hortarat gomitatuak dira. Ez dira mundutik ateratzen, mundua barnetik lantzen dute. Ez dute beste bizi bat bizitzen bainan bestela bizi dute egun guzietako bizia.
Jesusek azken otoitz hau egiten duelarik badaki harenak egina duela. Ez du beretzat otoitz egiten, bainan lekukoa uzten diotenen alde : “Zuk mundurat igorri nauzun bezala, nik ere mundurat igorri ditut.” Gauza bat bakarra da konda : mundua salbatua izan dadin. Jondoni Joani, bere ebanjelioan, ardura ideia hortarat doa : “Jainkoak ez du Semea mundurat igorri munduaren kondenatzeko, baizik haren bidez munduaren salbatzeko.” (Jn 3,17)
Biblia guzikoa da : Abrahametik haste, Mois eta profetak barne, gizon bat edo talde bat (Izrael, adibidez) Jainkoaz hautatua delarik, ez da sekula bere onetan bakarrik, bainan besteen zerbitzurat igorria da. Eta Elizak ez du izaiteko beste arrazoinik, munduari “igorria” izaitea baizik.
Dizipuluentzat Jesusek egiten duen otoitz luze huntan, hiru hitz nagusi badira : leialtasuna, batasuna, egia.
- Leialtasuna : “Aita guziz saindua, begira nere dizipuluak eman dautazun zure izenari leial.” Leialtasun hori, Jesusentzat, Aitaren iduria izaitea zen. Jesus joanez geroz fededunak dira deituak Aitaren iduri leialak izaitera.
- Batasuna : “Begira nere dizipuluak...bat izan daitezen, gu bat giren bezala.” Eta beste pasarte hau ere : “Egizu guziak bat izan daitezen, Aita, zuk nerekin eta nik zurekin bat egiten dugun bezala...Hola munduak sinetsiko du zuk igorri nauzula.” (Jn 17, 21) Horrek erran nahi du batasuna ez dela, berez, helburu bat. Helburua da munduak sinets dezan. Gure arteko berexkuntza eta kasailek indarrak jaten dauzkigute. Nola izan maitasunaren lekuko, elgar maite ez badugu?
- Egia : “Sagara itzazu egiaren bidez : zure hitza egia da.” “Sagara” hitzak “Jainkoaren saindutasunean parte hartzea” erran nahi du. Eta hori emana zaio fededunari, ez ihes egin dezan, bainan mundu zabalean bizi dadin Jesus bera bizi izan zen bezala.
Jesusen azken hitza : bozkarioa! Berak berehala gorriak ikusi behar ditu -gero dizipuluek bezala- Oren izigarriak bizi aitzin, hala eta guziz ere, alaitasuna du Jesusek ahoan : “Hau guzia, oraino munduan nagola erraiten dut, nere bozkarioa beren baitan izan dezaten, bozkario betea.”