Urteko hogeita batgarren igandea B
Lehen irakurgaia
( Leinuak Jainko bakarrari leial daude )
Josueren liburutik 24, 1-2.15-17.18b
1 Josuek Izraelgo leinu guziak bildu zituen Zikemen ;
gero deitu zituen Izraelgo zahar, buruzagi, juje eta idazlariak :
elkarrekin Jaunaren aitzinean agertu ziren.
2 Josuek orduan, herri osoari erran zion :
15 “ Jaunaren zerbitzatzea gaizki iduri bazaitzue, gaur zuek hauta nor zerbitza : zuen arbasoek Eufrates ibaiaz bestaldean zerbitzatu jainkoak, ala Amortarren jainkoak, orai bizi zirezten herrialdeko jendearenak. Nik eta nere etxekoek Jauna zerbitzatuko dugu.”
16 Herriak ihardetsi zion : “Urrun guganik Jaunaren uztea, jainko arrotzak zerbitzatzeko ! Jauna dugu gure Jainkoa.
17 Jaunak atera gaitu gu eta gure arbasoak Egiptotik, esklabo etxetik. Gure begiz ikusi ditugu hark egin dituen mirari handiak ; hark zaindu gaitu egin dugun bide guzian barna, iragan ditugun herri guzietan.
18 Guk ere, Jauna zerbitzatuko dugu, hura baitugu gure Jainkoa.”
Josueren egintzak ez ditugu ardura irakurtzen, alta haren izena, Jalgitzan kondatu gertakarian, ezagutua zen, Moisen adixkidea zelakotz. Betidanik, Jainkoari eta Moisi leial egon zen, eta hil aitzin, Moisek bere ondoko izendatu zuen : « Gero Moisek dei egin eta israeldar guzien aitzinean erran zion : « Ukan indar eta kuraia ! Zuk sarraraziko duzu herria arbasoeri zin eginez Jaunak hitzeman lurraldean, eta zuk banatuko lurraldea ondaretzat. Jauna bera ibiliko zauzu aitzinean eta zurekin ukanen duzu ; ez zaitu zuhauren ber utziko. Ez beldur izan ! Ez izi ! » Beraz, Josuek ukan zuen israledarrak Lur Sainduan sarrarazteko ohorea. Josueren liburuak ditu kondatzen lehenbiziko gertakariak, israeldarrak Kanaan lurraldean sartu zirelarik.
Bigarren izen aipatu bat : Zikem. Izen hori ezagutzen dugu, Testamendu Berrian, Jondoni Joaniren Ebanjelioan, Jesusek Samaritar emaztearekin buruz-buru egin zuelarik. (Zikem oraiko Naplouse). Liburu Sainduan kondatua da Abrahamek eta Jakobek aldare bat han eraiki zutela, eta Josep, Jakoben semea, han izan zela ehortzia. Gero, erresuma bi parte jarri zelarik Salomonen ondotik, Zikem, Iparraldeko hiri nagusia izan zen. Bainan Zikem-en handitasuna ez da bakarrik hortarik heldu. Jakobek, bere ibilaldietan erabaki handi bat hartu zuen. Bere familiari erran zion jainko faltsuak bazterrerat utzi behar zituela, eta heien itxurak lurpean sartu zituen. Eta huna irakurgai huntan : Josuek Izraeleko leinu guziak zikemen biltzen dituela.
Nork, noiz, eta norendako izkiriatua izan zen testo hau? Ez dakigu, nehork ez duelakotz kondatu israeldarren historia Kanaan lurraldean sartu zirelarik. Liburu Sainduak ez du kondatzen historia, guk, oraiko gisara konda bagineza bezala, ez, Liburu Sainduak mezu teologiko bat helarazi nahi dauku. Josuek erran nahi du: « Jainko Jaunak du salbatzen ». Hemen ikusten dugu Josue salbatzailea dela, herriaren batasuna egiten duela eta haren buruzagi jartzen : « Nik eta ene etxekoek Jauna zerbitzatu nahi dugu » eta besteak gomitatzen ditu harek bezala egitera.
Jainkoak zer egin zuen herriarentzat, xeheki aipatzen du Abrahametik haste eta Lur Hitzemanean sartzeraino. Gero, ahoan bilorik gabe, erran zioten: « Gaur zuek hauta nor zerbitza: zuen arbasoek Eufrates ibaiaz bestaldean zerbitzatu jainkoak edo Amortarren jainkoak... Nik eta nere etxekoek Jauna zerbitzatuko dugu. »
Irakurgai huntan berriz eta berriz erraiten du Zikemen bildua den populuari, jadanik heien aiteri errana: « Kasu! Ez engana zuen buruak, ez zaiteztela bazter Jaunarenganik, jainko arrotzak adoratuz eta heien aitzinean ahuspekatuz... » Badakigu nola populua tentatua izan zen, erregeen denboran Baal jainko faltsuaz eta berantxago Babiloneko hirian, Eufrates bestaldeko jainkoetaz. Horra zendako herriak ihardesten dion: « Urrun guganik Jaunaren uztea, jainko arrotzak zerbitzatzeko! Jauna dugu gure Jainkoa. »