Urteko hogeita bigarren igandea B
Lehen irakurgaia
( Jaunaren Legearen balio paregabea )
Deuteronoma liburutik 4, 1-2. 6-8
Moisek erran zion herriari :
1 “ Orai, Izrael, entzun irakasten dauzkitzutan lege eta erabakiak, eta bete. Horrela biziko zirezte, eta Jaunak, zuen arbasoen Jainkoak, emanen dautzuen lurraldean sartuko zirezte eta haren jabe eginen.
2 Nik manatzen dautzuetanari ez deusik gainerat eman, ez eta ken, bainan nik eman bezala bete Jaunaren, zuen Jainkoaren manamenduak.
6 Begira, bai, eta bete : horrek zuhur ta buruargi eginen zaituzte herri guzien aitzinean. Lege horien berri izaitean, erranen dute:
“ Bai herri zuhur eta buruargia nazione handi hau.”
7 Alabainan, ba ote da nazione handirik bere jainkoak hain hurbil dituenik, guk Jauna, gure Jainkoa, hurbil dugun bezala
dei egiten diogun aldi bakotxean ?
8 Ba ote da nazione handirik, gaur nik adiarazten dautzuetan
irakaspen hau bezain lege eta erabaki zuzenak dituenik ?”
„Emanen dautzuetan lurraldean sartuko zirezte eta haren jabe eginen“. Paleztindar fededun batek zer ote dio hortaz ? Egun ere entzuten dira zenbait judu erraiten Frantzia utzi dutela Izraelerat joaiteko, Jainkoak haieri eman lurrean bizitzeko. Bada „La promesse“ titulutzat duen liburu bat, Lustiger kardinale zenak idatzia. Ainitz ikasten da liburu hortan juduek gai huni buruz duten ikusmoldeaz. Jainkoak emana ez da negoziatzen…Ekialde Hurbileko gataska ez da bururatzekotan! Bainan mirakuluak, lehen ere, lurralde horietan izan direla badakigu!
Hemen idatziak diren hitzak ez dira Moisek erran hitzak, Deuteronoma liburua Moisez geroztikakoa baita, Kristo aitzineko 8. eta 6. mendeen artean idatzia.
„ Nik manatzen dauzuetanari ez deusik gainerat eman, ez eta ken,“ Jainkoak bere hitza atxikia zuen, hitzeman lurra emana. Moisek ikusi ez zuen lurra. Bainan Izrael ez zen leial egon Jainkoaren alderat : dela larunbata ez errespetatuz, dela aitamen alderako eginbideak ez betez, dela justizia eta pobreen alderako manamenduak zangopilatuz.
Alta lurra emana zaiote „sainduki“ bizitzeko. Saindua hizak “ bertzea“ du erran nahi, sainduki bizitzea „bertze gisa baterat bizitzea da“. Lur Sainduak, bertzeak ez bezalako lurrak dira. Jainkoaren opari horrek lehenik herritarren zoriona zuen helburu. „Esne eta ezti“ zarion lur hori!
Bigarrenik, lur horrek bake eta justizia lur bat behar du izan. Izraeldarrek ikasi behar dute ikusten ez direla bakarrik eta bertzeekin behar dutela bizi.
Hirugarrenik, lur hori emana zaiote Legearen arabera bizitzeko, Jainkoak eman manamenduak betez. Bertzeen artean ez da hori gauza errexa. Hortakotz, beren berezitasuna begiratzeko juduek ez zuten bertze odoleko emazte bat hartzen ahal.
Horiek denak erranak dira idatzi huntan: “Orai, Izrael, entzun irakasten dauzkizutan lege eta erabakiak, eta bete.“
Bainan Jainkoari leial egoitea ez ditaike errex, eta idazleak argumentu berri bat ateratzen du hemen. Emana zaukun Legea betez : „zuhur eta buruargia nazione handi hau!“ Bertzalde zorion iturri da Legea :“ Ba ote da nazione handirik, bere Jainkoak hain hurbil dituenik, guk Jauna, gure Jainkoa, hurbil dugun bezala, dei egiten diogun aldi bakotxean ?“